Elke Maand Een: Route
Route: Klompenpad: Paddenpad
Afstand: 13 km
Start: Pannenkoekhuis ’t Mussennest, Groteweg 109 Wapenveld
Eind: Pannenkoekhuis ’t Mussennest, Groteweg 109 Wapenveld
Op een van de eerste mooie lentedagen van 2020 hebben we een onverwachte vrije dag. Buiten trekt en we besluiten weer eens een Klompenpad te wandelen. We kiezen voor het Paddenpad dat door het afwisselende buitengebied van Wapenveld loopt. In 13 kilometer lopen we langs het hoge water in de uiterwaarden van de IJssel, over mooie kleine weggetjes, over heidevelden en door het bos. Het blijkt een prachtige route.
We parkeren op het verlaten parkeerterrein van een pannenkoekhuis even voor Wapenveld en hebben al snel de blauwe markering met klompje gevonden. We lopen de route met de klok mee. We komen langs kruidenfabriek Euroma die we nog lang ruiken, passeren een mooi gelegen SVR-camping en zien dan voor ons water. Heel veel water.
Op het kaartje in de klompenpaden-app lijkt de IJssel ver weg, maar het hele gebied is nu een weidse watermassa. Aanvankelijk kunnen we het aangegeven pad nog volgen, totdat het water ook het pad heeft bereikt. Gelukkig is er een alternatief. Door flink wat modder banen we ons een weg door het Kloosterbos en komen dan weer op het juiste pad uit: de Kloosterweg. Zowel bos als weg verwijzen naar het klooster Hulsbergen dat hier in de 15e en 16e eeuw stond. Het bos is het enige rivierbos in Nederland. Veel bomen zijn als zaadje meegebracht door de rivier.
We lopen verder en komen langs twee gemalen, niet onbelangrijk in dit gebied. Het stoomgemaal Pouwel Bakhuis stamt uit 1920 en heeft tot 1999 dienst gedaan. Hierna is het Gemaal Veluwe in werking getreden. In de Klompenpaden-app lees ik dat dit nieuwe gemaal in 1 uur 100.000 m3 water uit de polder kan pompen. Dit is te vergelijken met een voetbalveld gevuld met 10 meter hoog water. Vanaf de gemalen hebben we een prachtig uitzicht over het ondergelopen gebied. Twee ooievaars poseren op hun nest voor de foto.
Na de gemalen volgt een lange rechte dijk en komen we in het gebied van de hoogwatergeul tussen Veessen en Wapenveld. De 8 kilometer lange geul wordt geopend als het waterpeil in de IJssel een kritiek punt bereikt. Alles is berekend op het mogelijke water. In het gebied zijn de hoogspanningsmasten verhoogd met betonnen staanders, lange rechte bruggen doorkruisen het landschap. Aan het einde nemen we een kijkje in de vogelhut met uitzicht op het natuurgebied en een oeverzwaluwwand.
De route gaat verder richting de bewoonde wereld. In het buitengebied van Wapenveld staan mooie huizen aan leuke weggetjes. De eerste bomen staan in bloei. Niet gek om hier te wonen. Door allerlei onverwachte paadjes lopen we onder Wapenveld door en duiken aan de andere kant van de plaats het bos in. Over heidevelden en bosweggetjes dalen en stijgen we en zien we voor het eerst tijdens deze wandeling meerdere andere wandelaars.
Vlakbij ons beginpunt maakt het pad nog een lusje langs Molen de Vlijt. De wieken draaien met flinke snelheid. Het hek rond de molen staat er niet voor niets! Het laatste stuk gaat langs het Apeldoorns kanaal. In de verte zien we al weer de kruidenfabriek liggen. Het was een goede keuze om deze zeer afwisselende wandeling op een mooie lentedag te wandelen. Een aanrader.
Net als vorig jaar is de Elke Maand Een …- uitdaging in 2020 een combinatie van eerdere uitdagingen. Afgelopen jaren schreef ik elke maand over respectievelijk een museum (2015), een route (2016), een foto (2017) en een straatgedicht (2018). Ook dit jaar komen alle eerdere categorieën aan bod. Een overzicht van de artikelen vind je hier.
Benieuwd naar de andere Klompenpaden die ik heb gelopen? Je vindt ze hier.