Trage Tocht Dalfsen Hessum: verlaten boswegen en een dopheideveld

Route: Trage Tocht Dalfsen Hessum: Landgoederen Hessum, Vilsteren en Rechteren
Afstand: 13 km
Start: Café-restaurant Madrid, Tolhuisweg 5 Dalfsen
Eind: Café-restaurant Madrid, Tolhuisweg 5 Dalfsen

Aan het einde van de ochtend heb ik een afspraak, dus ik begin vroeg aan mijn wandeling op deze woensdag. Om half acht parkeer ik mijn auto op de lege parkeerplaats bij café-restaurant Madrid bij het buurtschap Hessum. Het grote terras, de uitgebreide speeltuin en het vakantiepark achter het restaurant zijn in diepe rust. Met mijn telefoon met GPX-track in de aanslag ga ik op zoek naar het bospaadje dat het begin vormt van de route.

Al snel zit ik onder de spinnenwebben, ik vermoed dat ik de eerste ben die hier loopt vandaag. Ik werp een blik op Huize Hessum met een gevel vol klimop, loop een stuk langs de doorgaande weg en volg dan een lang breed pad door het bos. Via een onbewaakte spoorwegovergang kom ik op landgoed Vilsteren.

Huize Hessum

Ik volg al een tijdje een gemarkeerde pijltjesroute. Waar deze rechtdoor gaat, gaat de Trage Tocht linksaf. Over drassige paden met dennenbomen vol spinnenwebben loop ik naar het Vilsterse Veld. Hoewel ik regelmatig in deze omgeving kom, kende ik dit veld niet. Overal om me heen zie ik dopheide. De roze bloemetjes bloeien uitbundig. Verderop graast de schaapskudde met Veluwse heideschapen.

De spinnenwebben zijn wijdverspreid deze tocht, zowel langs als over de paden
Dopheide

Op een heuvel met bankje heb ik een mooi uitzicht over het gebied. Ik ben de enige, heerlijk! Een kopje koffie uit de thermoskan had het compleet gemaakt. Ware het niet dat ik de koffie thuis heb gelaten ivm de beperkte tijd die ik had.

Vilsterse Veld

Over kleine bosweggetjes door het licht heuvelachtige bos De Stikke kom ik uit in het buurtschap Vennenberg dat bestaat uit een handvol boerderijen. In het open landschap kan de wind mijn broek en schoenen wat drogen. Het hoge gras op de boswegen is knap nat van de regen van vannacht. De route duikt echter snel weer het bos in. Ik bevind me nu op landgoed Rechteren. De boerderijen hebben de kenmerkende geel-rode luiken.

Op landgoed Rechteren

Bij de Schaapskooi zie ik de eerste en meteen ook de laatste wandelaar – of eigenlijk hondenuitlater – op deze route. De enige andere mensen die ik zie, bevinden zich op de doorgaande wegen en zitten ofwel op een fiets ofwel in een auto. Over een lange brede eikenlaan met aan weerszijden akkers loop ik naar de bossen van het Hessumse Veld.

Naar het Hessumse Veld

Ook op het Hessumse Veld staat het gras hoog. Een lange broek is tijdens deze wandeling geen overbodige luxe – teek-technisch. Ik was gelukkig voorbereid. De route loopt nog een klein stukje op met het Overijssels Havezatenpad en het Maarten van Rossumpad. Deze laatste kom ik de laatste tijd steeds vaker tegen. Misschien wordt het tijd om dat pad ook daadwerkelijk te gaan lopen.

Over een bospaadje kom ik weer bij het vakantiepark Expo Madrid uit. De grote speeltuin is nog steeds verlaten en ook de stacaravans lijken nog in diepe rust. Stemmen verstoren de stilte. Drie mannen graven een gat in het pad dat over het park loopt. Er liggen buizen langs de weg. De route loopt precies over de weg met het gat. De mannen zien me aankomen en dirigeren mij over het grasveld naast het pad dat omzoomd wordt door een hek. “Daar staat een hek!”, zeg ik, naar het bewuste hek wijzend. “Daar kun je best overheen, het is niet hoog” zegt de een. “Kees,” vraagt de andere met een vette knipoog naar mij “heb je de stroom eraf gehaald?” Kees lacht, knikt en zegt tegen mij “En anders merk je het wel”.

Zo elegant mogelijk klim ik over het lage hekje van ijzerdraad en houten palen, terwijl de drie mannen toekijken. Ze hebben hun verzetje weer gehad deze ochtend. We wensen elkaar een fijne dag en ik overbrug de laatste 100 meter naar mijn auto. Op de parkeerplaats is het niet veel drukker geworden, op de doorgaande weg langs de parkeerplaats wel. Tientallen trekkers met vlaggen en borden rijden in colonne richting Dalfsen. Zou er weer een boerenprotest zijn?

Boerenprotest op de Tolhuisweg

Hoewel ik niet veel later onvermijdelijk ook aansluit bij de lange rij auto’s die achter de trekkers rijden, heb ik mijn rustmomentje van de dag weer gehad. 13 kilometer door stille en mooie natuurgebieden. Deze wandeling is echt een aanrader voor de rustzoeker.

Benieuwd naar de andere Trage Tochten die ik heb gelopen? Je vindt ze hier.

Wandelen in een mistig Vechtdal

Route: Trage Tocht Dalfsen Rechterense Veld: Landgoederen Rechteren, Den Aalhorst en Den Berg
Afstand: 14 km
Start: Parkeerplaats station Dalfsen
Eind: Parkeerplaats station Dalfsen

Rechterense Veld

Deze zondag begint mistig, maar, beloven de weersvoorspellingen, in de loop van de ochtend breekt de zon door. Deze voorspelling hebben we eerder gehoord afgelopen tijd, maar de laatste mistige wandeling bleef mistig. Niet dat het uitmaakte, die wandeling bij Markelo was prachtig en dat blijkt vandaag ook zo te zijn.

Dalfsen ligt in het Vechtdal, een prachtige omgeving die ik goed ken. Ik heb er veel gewandeld en gefietst. Toch word ik vandaag verrast met paden die ik niet ken. Leuk! We parkeren de auto bij station Dalfsen, steken het spoor over en slaan al snel een onverhard pad in. We lopen nu op Landgoed Rechteren. De volgende 14 kilometer zal het overwegend onverhard blijven. Deze wandeling mag zich met recht een Trage Tocht noemen.

Station Dalfsen

We lopen over bospaden, breed en smal en moeten regelmatig het pad delen met mountainbikers. Ze hebben er zin in op deze zondagochtend. Ik zie geen MTB-route bordjes, maar het is natuurlijk een prachtig omgeving om doorheen te fietsen. Misschien moeten we zelf deze bossen ook maar eens op de MTB verkennen.

Bomen in de mist

Op het zandpad naar het Rechterense Veld halen we een wandelaar in met zijn spiegelreflexcamera in de aanslag. Even daarvoor hadden we hem zijn fiets tegen een boom zien zetten en liep hij voor ons het gebied in. Als we hem groeten, verzucht hij dat er voor mooie foto’s te weinig mist, maar ook te weinig zon is. We wensen hem (en ons) snel een zonnetje toe. Deze breekt echter pas door als we weer bij de auto zijn. Ik vrees dat hij onverrichter zake naar huis teruggekeerd is.

Het Rechterense Veld ligt er mooi bij. Het was vroeger een stuifzandgebied, wat je nog steeds terugziet in de heuvels. Nu groeien er naald- en loofbomen, veel heide en zijn er ook zeldzame planten te vinden. Het gele gras steekt fel af tegen het groene mos. Het geeft wat kleur in de grijze omgeving.

Rechterense Veld

Over het veld en door de bossen komen we langs een oude houten schaapskooi, al lang niet meer in gebruik. Over een lange rechte weg lopen we langs de bosrand naar ons volgende bos: het Sterrenbos. In de 17e eeuw legde de eigenaar van de verderop gelegen buitenplaats Den Aalshorst dit bos aan. Sinds 1961 bevindt zich hier ook een camping. De route loopt erlangs. We zien enkele (overwinterende?) caravans staan, maar verder is het verlaten. In de zomer zal het hier een drukte van belang zijn.

Oude schaapskooi

Na een kort stukje asfalt duiken we het gebied van Buitenplaats Den Aalshorst in. We lopen door lange bomenlanen, komen langs witte hekken met namen als ‘de peerde weide’ en (voor het landhuis) ‘veur ’t huus’ en zien steeds meer wandelaars. Het landhuis zelf stamt uit 1720 en ligt er mooi bij.

Den Aalshorst

Onderweg naar het derde en laatste landgoed van vandaag lopen we over bospaden en een klein weggetje met knotwilgen langs de Emmertochtsloot. Bij mooi weer levert dit vast mooie foto’s op. Via een brede beukenlaan betreden we Landgoed Den Berg.

Emmertochtsloot

Het landhuis zien we al van verre liggen, weerspiegeld in het water. Het stamt uit 1705 en was eigendom van baron van Dedem (Dedemsvaart is naar hem genoemd). Overal om ons heen staan rododendrons. Wat zal het hier een zee van kleuren zijn als ze in bloei staan. Als we op een verharde weg uitkomen zien we het station liggen. De route maakt echter nog een lusje over onverharde paden. Parallel aan waar we aan het begin van deze wandeling liepen, banen we ons een weg door de modder en leggen de laatste meters naar het station af.

Den Berg

Het was, zelfs bij mistig en grijs weer, een prachtige wandeling. De moeite waard om nog eens te lopen als de zon schijnt en de natuur in bloei staat.

Benieuwd naar de andere Trage Tochten die ik heb gelopen? Je vindt ze hier.

Hangvogels

Hangvogels

Op de boog van de brug van het Overijsselse plaatsje Dalfsen heeft zich een variëteit aan vogels verzameld. Netjes op een rijtje zitten ze diep weggedoken in hun veren. Die winterwind is op deze hoogte best wel koud. Hun uitzicht is niet verkeerd. Ze kijken uit over de Vecht, het verderop gelegen bosgebied en de wandelaars die vanaf het station de gekleurde pijltjesroutes van het Wandelnetwerk Vechtdal volgen.

Ze doen me denken aan de hangouderen in de Albert Heijn met een gratis kopje koffie of de oude mannen op het bankje in het dorp. Naast elkaar zitten ze, rollator binnen handbereik, sigaret erbij en de hele ochtend kletsen. Ze bespreken het nieuws, de voorbijgangers en de jeugd van tegenwoordig, die zelf ook een hang-variant heeft.

Vaak zie je die variant bij winkelcentra. Zij hebben ook sigaretten, maar i.p.v. koffie drinken ze energiedrankjes. Ze zitten op hun scooters en eventueel op de rugleuning van een bankje. Ze hebben het over de ‘chickies’, andere jongeren, de komst van een buurthuis, maar ook, kan ik me zo voorstellen, de voorbijgangers. “Zie je de sneakers van die gast? Vet ziek man!”

De vogels hebben geen sigaretten, scooters of koffie. Ze hebben alleen de boog, het uitzicht en elkaar. Onbereikbaar voor de ongevleugelde mensheid observeren ze de wereld, die elke dag weer net een beetje anders is. Al keuvelend kruipen ze dichter bij elkaar en schrikken niet als een van die mensen daar beneden omhoog kijkt, haar telefoon pakt en deze op hen richt. Ze gaan er zelfs even goed voor zitten, toveren een glimlach om hun snavels en genieten van de aandacht. Hier kunnen ze weer dagen mee vooruit.

In januari 2017 ging ik de uitdaging aan om elke maand een foto te plaatsen met het verhaal erachter. Het onderwerp van de foto kan van alles zijn. Het is maar net wat ik tegenkom in mijn dagelijkse leven. De foto’s met verhaal tot nu toe kun je hier terugvinden. Lijkt het je ook leuk om je foto’s een verhaal mee te geven? Voel je vrij om mee te doen met deze uitdaging. Ik ben heel benieuwd naar jouw gekke, mooie, grappige, abstracte, inspirerende of bijzondere foto (#EMEF).