De Sunshine Award

Hier en daar zag ik wel eens blogs voorbij komen over bloggers awards. Nooit echt bij stilgestaan, totdat ik zelf genomineerd bleek te zijn, voor de Sunshine Award. Karien Damen van Gekleurde Gedachten nomineerde me. Een hele eer natuurlijk en ik accepteer de uitdaging. De spelregels zijn als volgt:

1. Post het logo van de Award. Ik gebruik het logo dat Karien gebruikt en Kathleen gemaakt heeft.
2. Link naar de blogger die jou heeft genomineerd
3. Deel zeven willekeurige weetjes over jezelf
4. Nomineer 15 andere bloggers en link ze in je blogbericht. Ik kijk hoever ik kom…
5. Laat de genomineerde bloggers weten dat je ze genomineerd hebt

Allereerst de weetjes:

De eerste trein
Vier dagen per week neem ik de eerste trein naar mijn werk. En ik vind dit stiekem helemaal niet zo erg. Vooral in het voorjaar en de zomer zie je de natuur ontwaken, terwijl ik naar het station fiets. Je komt dezelfde treinreizigers tegen, zoveel zijn het niet. Je knoopt een praatje aan, observeert de nieuwelingen, kunt rustig wakker worden met een boek en zit nog ruim voor je meeste collega’s achter je bureau.

Gebroken rug
Ik vind het vreselijk als iemand bij het lezen van een boek (bijvoorbeeld een pocket) het boek helemaal openvouwt. Bij boeken met een gebroken rug voel ik altijd een zweem van medelijden. Het had ook anders gekund…

Mountainbiken
Ik kan genieten van een fietstocht op mijn mountainbike op een zondagochtend. Met een half oog op de kilometerteller, zoef ik de ene keer wat harder dan de andere keer over dijken, langs uiterwaarden, door bossen, weilanden en dorpjes. Hier en daar een berg, wat modder, een andere fietser.

Richtingsgevoel
Richtingsgevoel had ik graag gehad, maar is helaas niet meegeleverd. Ik ben dan ook erg blij met mijn telefoon en Google Maps!

Eigen bibliotheek
Ooit zou ik graag een eigen bibliotheek willen hebben, aan huis. Zo’n bibliotheek als Bibliotheca Thysiania in Leiden. Hoge kamers, boekenkasten tot aan het plafond, bereikbaar met een trapje of dmv een balustrade die halverwege de wand loopt. Ergens in die kamer staat een lekker zittende fauteuil, of twee. Een vleugel mag ook, om het plaatje volledig te maken. De collectie omvat de wereldliteratuur, poëzie, naslagwerken over allerhande onderwerpen en wat dies meer zij. Een droom die hoogstwaarschijnlijk een droom zal blijven.

Croissants
Af en toe heb ik croissants nodig, zelfgebakken, op de zondagochtend. De Lazy Sunday Morning playlist van Spotify op de achtergrond. Ideeën opdoen voor een actief weekendje of vakantie in de nieuwste ‘Op Pad’, de laatste blogs lezen, Wederhelft met de zaterdag-editie van de NRC. Niets hoeft op dat moment. Heerlijk!

Groentepakket
Elke week halen we bij de plaatselijke groenteman een biologisch groentepakket op. De vergeten en minder vergeten groenten bepalen wat we gaan eten. Soms iets simpels, maar vaak gaan we de uitdaging aan om met de pastinaak, de aardperen of de postelein iets bijzonders op tafel te zetten. Door de week kookt Wederhelft. Na een lange werkdag is er altijd de zekerheid dat er nog een culinaire verassing volgt, soms ook voor hem.

En dan nu de genomineerden, omdat dit stuk voor stuk blogs zijn die ik met veel plezier lees/bekijk (in het geval van de fotoblogs). Voel je niet ergens toe verplicht, zie het als een blijk van waardering. En daarnaast ben ik natuurlijk wel benieuwd naar die weetjes …:

– Comhairle
– Koningskrabbels
– Leftredeye
– Gedacht en gedicht
– Laurelinde sieraden
– Russels lof
– Falderal
– Sjaan schrijft
– Anieke Barth
– On&zin
– V.U.S.S. verwonderuslechts
– Orpheus kijkt om
– Doorzonwoning
– Lief & Leed

Mijlpaal

 

WordPress attendeerde mij op het feit dat het vandaag precies één jaar geleden is dat ik begonnen ben met deze blog. Time flies when you’re having fun. Want dat was het zeker: fun! Best wel spannend, de eerste keer je schrijfsel het wereldwijde web opgooien. Leest iemand het? Wie is die iemand dan? Wat vindt men ervan? En dan je eerste like, je eerste reactie, je eerste volger. Volkomen onbekenden.

Want dat is het leuke aan bloggen. Je ‘ontmoet’ online een hele hoop andere bloggers, elk met hun eigen redenen, interesses en schrijfstijlen. Je ziet foto’s, leest over gebeurtenissen en onthoudt tips over boeken en landen waar de betreffende blogger zo enthousiast over is. Je reageert op stukken van anderen, zij reageren op jou. Soms keek ik verrast naar de views en reacties op een bepaalde blogpost. Die populariteit had ik bij het schrijven van het stuk niet verwacht!

Met 81 volgers, 67 berichten, 3976 weergaven en 224 reacties ben ik dik tevreden en ga ik vol enthousiasme mijn tweede blogjaar in. Ik ben zeer benieuwd wat dit nieuwe jaar gaat brengen.

Vissen voeren

Op mijn ontdekkingstocht in Blogland kom ik steeds meer verrassende en leuke dingen tegen. Vandaag liep ik tegen op een blog rondzwemmende goudvissen aan. Ze deden me denken aan station Amersfoort, een aantal jaren geleden.

Als niets vermoedende treinreiziger liep je daar door de hal, totdat je opeens in een vijver met goudvissen stond. Het leek bedrieglijk echt, die vijver. Maar het was geen vijver waar je natte voeten van kreeg. Ik stond op dat moment in een geprojecteerd watertje, waar de geprojecteerde vissen om mijn voeten krioelden.

Het leuke (en dat maakte het ook zo bedrieglijk) was dat de vissen de indruk wekten niet door je vertrapt te willen worden. Logisch voor een echte vis, niet zo logisch voor de fictieve variant. De beesten reageerden op mijn bewegingen en – om de beleving nog reëler te maken – het water ook. Kringen vertoonden zich op het wateroppervlak als ik een stap zette. De vissen vlogen uiteen.

Ditzelfde idee kwam ik tegen op een blog. Deze keer kun je met je muis de vissen lokken. Ze komen naar je toe omdat ze denken dat je eten voor ze hebt. En het leuke is nu, dat heb je ook!

Adam Bowman, de bedenker van deze gadget, heeft de widget zo gemaakt dat je met een muisklik vissenvoer achterlaat in het water. De vissen eten dit dankbaar op. Op zijn site is het niet bij vissen gebleven. Boomkikkers, spinnen, pinguïns, een hamster, je kunt het zo gek niet bedenken. Wil je dat een pijlstaartrog jou en je lezers gezelschap houdt? Dat kan!

Ikzelf ben voor de goudvissen gegaan, als herinnering aan die zomerse middag in Amersfoort. En omdat vissen als huisdier weinig tijd vragen. Geen uitlaatmomenten ’s avonds laat, als je eigenlijk naar bed wilt. Je hoeft ze alleen maar af en toe eten te geven.

Bloglovin

Vanaf heden kun je mij ook volgen op Bloglovin, via de volgende link:

<a href=”http://www.bloglovin.com/blog/11267255/?claim=b44rnugyzsa”>Follow my blog with Bloglovin</a>

Waarom ook niet?

Verhalen, gedichten, columns, ik heb er eerder aan gesnuffeld, een paar schreden gezet op het creatieve pad.

Maar uiteindelijk – zoals later bleek – voor jaren opgeborgen in de digitale mappen van mijn computer. Een schrijvende collega maakte met haar enthousiasme dat ik op een avond de digitale map ‘Verhalen’ opende. Met een glimlach las ik gebeurtenissen en gedachten uit een ander tijdperk.

En de geest van vroeger bleek uit de fles. Het bleef knagen. En waarom ook niet? Alledaagse gebeurtenissen lenen zich heel goed voor een beleving in al haar facetten.

Veel plezier bij het lezen en laat me weten hoe je het vindt!