Speuldepad: witte pauwen en dansende bomen

Route: Klompenpad Speuldepad
Afstand: 16 km
Start: Parkeerplaats Landgoed Staverden, Uddelermeerweg in Ermelo
Eind: Parkeerplaats Landgoed Staverden, Uddelermeerweg in Ermelo

Er is wat regen voorspeld op deze zondagochtend. We kiezen daarom voor een wandeling door de bossen en komen uit op het Speuldepad, een Klompenpad op de Veluwe. Het gebied kennen we van de Trage Tocht Drie die we vorig jaar herfst liepen. Het was geen verkeerde keuze. Niet alleen lopen we over prachtige paden in mooie gebieden, maar we worden ook niet al te nat tijdens de fikse buien.

Op landgoed Staverden

We parkeren de auto op landgoed Staverden bij het gelijknamige kasteel. Staverden is een buurtschap met ongeveer 30 inwoners. In 1298 zijn er stadsrechten verleend aan Staverden en daarom wordt deze plaats ook wel de kleinste stad van Nederland genoemd. Het idee om van Staverden een stad te maken is echter rond 1320, nog geen 25 jaar na de verlening van de rechten, opgegeven.

We laten het kasteel eerst voor wat het is en wandelen de route met de klok mee. Hierdoor komen we allereerst langs de witte pauwen, die we op de parkeerplaats al hoorden roepen. Achter een hek zitten een hele hoop van deze siervogels. De witte pauwen van kasteel Staverden (ook wel de Witte Pauwenburcht genoemd) kennen een lange traditie. Ze worden al sinds 1308 gehouden. Ook nu nog krijgt de commissaris van de Koning in Gelderland bij bepaalde gelegenheden een bos witte pauwenveren van de pauwen van Staverden.

Witte pauwen van Gelre

Over kleine paadjes lopen we over landgoed Staverden, steken de Staverdense Beek over en komen uit op het Houtdorper- en Speulderveld. Op de parkeerplaats was het rustig en dat merken we nu ook. Op de vroege zondagochtend zijn we hier helemaal alleen. We zien zelfs geen paarden, hoewel hier ook een uitgebreid ruiter- en mennetwerk met knooppunten blijkt te lopen.

Ruiter- en mennetwerk

Hoewel de aanvankelijk blauwe lucht steeds bewolkter wordt, blijft het droog. We lopen over de heide, horen allerhande vogels zoals de veldleeuwerik en zien vele zwaluwen voorbij scheren. Naast het pad staan kleurige wilde bloemen. Op een bankje naast eeuwenoude grafheuvels drinken we koffie en groeten de eerste mountainbikers van de dag. Er zullen er nog vele volgen.

Op het Houtdorper- en Speulderveld
Op het Houtdorper- en Speulderveld

De route loopt verder richting Speuld, een buurtschap en tevens naamgever van het pad. Hier duiken we de Speulder- en Sprielderbossen in. We zien de dansende bomen waar deze bossen bekend om staan. Eigenlijk zijn het kromme bomen, de rechte exemplaren zijn in de loop der eeuwen gekapt door de inwoners van de omliggende dorpen.

Dansende bomen

Als we weer bij een heideveld komen, merk je dat het later op de ochtend is. Mountainbikers rijden af en aan en we zien zelfs een paar wandelaars. Bij Landgoed Leuvenem begint het te druppelen. De regenhoezen gaan over de rugzakken en we steken het heideveld over. In de daarop volgende bossen regent het flink door. Gelukkig hebben we beschutting.

Landgoed Leuvenum

Bij hotel-restaurant De Zwarte Boer in Leuvenem is het droog en weten we nog net een plekje te bemachtigen op het terras. Het is een uitspanning met een geschiedenis. De naam komt van de oude boerderij die hier rond 1600 stond. Het lag op het kruispunt van de oude handelswegen Harderwijk-Deventer en Amersfoort-Zwolle en was hiermee een belangrijk uitspanning voor postkoetsen. Een aantal eeuwen later zitten er vooral veel mountainbikers op het terras.

Over de parkeerplaats weten we een doorgang te vinden die ons weer op het Klompenpad brengt. We zijn net op tijd van het terras vertrokken want het begint weer te regenen. Over bospaden en langs beken lopen we richting Kasteel Staverden. Het imposante witte gebouw ligt er mooi bij, zelfs in deze natte omstandigheden. We maken nog een rondje door de uitbundig bloeiende tuinen en overbruggen dan de laatste paar 100 meter naar de parkeerplaats.

Kasteel Staverden
Tuinen bij kasteel Staverden

Vanmorgen stonden we er met twee auto’s, inmiddels is de parkeerplaats flink vol. De regen weerhoudt de mensen er niet van om erop uit te trekken. Het is dan ook een prachtig gebied. We sluiten dit mooie Klompenpad af met een broodje op de parkeerplaats, begeleid door de roep van de witte pauwen.

Benieuwd naar de andere Klompenpaden die ik heb gelopen? Je vindt ze hier.

Plaats een reactie