Route: Klompenpad Horsthoekerpad
Afstand: 17 km (15 km zonder routeverlenger)
Start: Parkeerplaats Uitspanning de Schaapskooi, Elburgerweg 31 Heerde
Eind: Parkeerplaats Uitspanning de Schaapskooi, Elburgerweg 31 Heerde
De Renderklippen kom ik regelmatig tegen op Instagram. De meest mooie foto’s komen voorbij van de glooiende uitgestrekte heidevelden tussen Heerde en Epe. Al dan niet met schapen. Het is een van de gebieden in Nederland waar het ’s nachts nog echt donker is, door de ligging ver van steden. Hoog tijd om zelf het gebied te verkennen. Een korte zoektocht leert dat er een Klompenpad door het gebied loopt. De keuze is snel gemaakt. Op de tweede dag van het jaar betreed ik bij het eerste daglicht op aanwijzing van twee rode klompjes de grote stille heide.
Alhoewel, stil kan ik het niet noemen. Ondanks de weinige auto’s op de parkeerplaats word ik na twee meter al gepasseerd door twee hardlopers, stap ik opzij voor een elektrische fietser en hoor ik in de verte het geblaf van meerdere honden. Ik loop langs de uitspanning die nu dicht is. Opvallend is dat er behalve fietsen ook paarden geparkeerd kunnen worden. Hoewel ik geen enkel paard tegenkom, blijkt bij terugkomst op de parkeerplaats deze niet alleen helemaal vol te staan met auto’s maar ook met meerdere paardentrailers. Blijkbaar is dit een goed gebied om paard te rijden.
De heide is in mist gehuld, wat het een mysterieus tintje geeft. De schaapskudde van Veluwse heideschapen staat vandaag in een veld achter een hek bij de schaapskooi. De schaapshonden zitten in hun hokken en zijn van verre te horen. Ik besluit de twee kilometer lange routeverlenger te doen. Deze brengt me naar het pluizenmeer, genoemd naar het veenpluis dat hier vroeger stond. Eens was dit een schapenwasplaats. Zomers trekt dit water veel dieren aan, waaronder verschillende soorten libellen. Nu ligt het meertje er verlaten bij.
Ik kom steeds meer hondenuitlaters tegen. De honden mogen hier loslopen. Nu ben ik geen groot fan van loslopende enthousiaste honden. Daarom wandel ik vandaag de route bewust tegen de klok in zodat ik eerst over de Renderklippen kom. Het plan was om de grote massa hondenuitlaters voor te zijn. Hoewel ik nu een stuk of 20 honden tegenkom, vermoed ik dat het vanmiddag nog een stuk drukker is. Iedereen groet vriendelijk, de honden rennen vrolijk voorbij.
Ik beklim een paar heuvels die onderdeel zijn van de Veluwse stuwwal en duik dan het bos in. Naast de mist is het ook zachtjes gaan regenen. Ik ga ervan uit dat het slechts een buitje is en loop stevig door. In het bosgebied liggen meerdere sprengenbeken die je als wandelaar af en toe kruist over kleine houten bruggetjes. De Noordelijke, Middelste en Zuidelijke Horsthoekerbeek zijn aangelegd voor de papierindustrie.
Nadat ik – in inmiddels een stevige regen – bij buurtschap Horsthoek (de naamgever van het Klompenpad en de beken) een groot transferium en de A50 passeer, loop ik via kleine paadjes over boerenland naar een oorspronkelijke papiermolen aan de Noordelijke Horsthoekerbeek. Na 1840 ging het niet meer zo goed met het papier maken. Deze molen van Rakhorst is toen omgebouwd tot korenmolen.
Ik wandel langs akkers en door boomgaarden en geleidelijk wordt het droog. Op een nat bankje spreid ik een plastic zak uit en geniet van mijn warme koffie (lang leve de thermoskan!). Verder maar weer, naar het landgoed rondom Huize Bonenburg, een landhuis uit de 17e eeuw. Hier maakt het pad een lus langs het Apeldoorns Kanaal en door het bos om weer uit te komen aan de andere kant van het landhuis.
De route duikt hier Heerde in. Langs de randen van oudere en nieuwere woonwijken, waarvan sommige nog in aanbouw, slagen de routemakers erin veelal op onverharde paden te blijven. De uit één plank bestaande bruggetjes over sloten en natte gedeelten maken het uitdagend. Aan de rand van Heerde kom ik de eerste andere klompenpadwandelaars tegen. Voor mij is het nog een paar kilometer, zij zijn net begonnen.
Via een viaduct over de A50 kom ik weer in het bos bij de Renderklippen terecht. Gezien de vele mountainbikesporen in de modder, lijken deze paden niet alleen door wandelaars gebruikt te worden. Ik zie echter vandaag geen enkele MTB-er. Wel twee paard en wagens die naast elkaar in volle draf voorbij komen. Een opmaat voor wat ik op de parkeerplaats bij de schaapskooi aantref. Verschillende mensen in paardrij-outfit zadelen hun paarden voor een frisse rit in een mooi gebied. Hier kom ik zeker nog een keer terug als de zon schijnt.
Benieuwd naar de andere Klompenpaden die ik heb gelopen? Je vindt ze hier.
Door Suzanne 
Pingback: Holhorsterpad: een pad vol tegenstellingen – Door Suzanne
Pingback: Trage Tocht Renderklippen: heide, sprengen en heel veel groen – Door Suzanne