Niet leuk

Bron: Pexels.com

Soepeltjes parkeer ik de auto naast pomp 6. Precies de juiste afstand tussen slang en auto, constateer ik tevreden als ik een blik door het raam aan de passagierskant werp. Ik pak de sleutel uit het contactslot en wil net het portier open doen als ik de twee vrouwen voor de winkel van het tankstation zie staan.

Een jonge vrouw van een jaar of 19 met een weelderige bos blonde krullen en een stoffen tas met tennisracket staat tegenover een oudere dame in een sportief outdoorjack. De jongere vrouw heeft net iets gezegd en de oudere dame schudt beslist haar hoofd. Verontschuldigend steekt ze beide handen in de lucht. De blonde vrouw wendt zich vrijwel meteen af en laat haar blik over de zojuist gearriveerde auto’s gaan.

Als ze mij ziet uitstappen, is de oudere dame vergeten. Met vastberaden passen komt ze naar me toe. Ik ben inmiddels om de auto heengelopen en heb net de dop van de benzinetank in mijn hand. “Hallo”, zegt ze enthousiast, “mag ik u iets vragen?” Voordat ik de kans krijg om te reageren heeft ze haar vraag al gesteld. “Gaat u ook naar Leeuwarden?”

Een lifter, concludeer ik. Om de een of andere reden had ik het niet verwacht. Haar hele verschijning doet me denken aan een hockeymeisje en ook het tennisracket heb ik niet eerder in het gezelschap van een lifter gezien. “Leeuwarden”, reageer ik, “nee, daar ga ik niet naartoe.” Net als bij de oudere dame ben ik gelijk weer uit beeld. Om haar heen turend scant ze mijn mede-tankers.

Of eigenlijk, tanksters, want ze lijkt een voorkeur te hebben voor vrouwelijke chauffeurs. Een ogenblik later is ze doorgelopen naar de volgende auto, waar net een vrouw van middelbare leeftijd uitstapt. Terwijl ik tank, zie ik met een schuin oog hoe de jonge vrouw haar volgende afwijzing krijgt. Ze blijft er bij lachen en loopt energiek naar een andere potentiële taxi.

Nadat ik betaald heb, kruist ze weer mijn pad op zoek naar een plekje waar ze goed zicht heeft op de arriverende auto’s. Ik kan het niet laten en wijs naar het einde van de straat waar in de verte het busstation zichtbaar is. “Daar gaan regelmatig bussen naar Leeuwarden, mocht je geen lift krijgen.” Ze glimlacht even en schudt haar blonde krullen. “Dat weet ik”, zegt ze, “maar dat is niet leuk.”